Sta jij wel eens stil bij wat je voelt? Misschien extra vaak in deze tijd van coronagevaar. En wat voel je dan? En nog belangrijker: wat doe je er mee?

Er valt heel wat te voelen en waar te nemen als we onze aandacht richten op ons lichaam. Terwijl ik dit schrijf voel ik dat er ergens bij mijn rechter schouder een spiertje trekt. Ik vraag me af waarom dat zo is, ga even verzitten en voel dat het niet verdwijnt. Ik denk na, wat heb ik gedaan, is er iets wat dit zou kunnen hebben veroorzaakt?

Gisteren had ik inderdaad een pittige yogales voor mijn schouders. Spierpijn dus, waarschijnlijk. Oké, zal over een dag of twee wel over zijn. Ik beweeg wat en voel dat het al reageert. Bewegen doet goed. Ik maak me niet ongerust, en werk rustig door. Ik voel nog meer, wat onrust, ik kan me niet zo goed meer concentreren, mijn lichaam vraagt weer aandacht: een volle blaas.
Zo, opgelost, voelt veel prettiger. De klok wijst me dat ik nog een kwartier heb om dit stukje af te maken. Ik adem even uit en ga voor mezelf na: gaat dit nog lukken? Ik denk het wel.

Signalen, dit waren er al drie, mijn schouder, mijn blaas, en veel subtieler, even een moment van onrust, inademen en mijn adem vastzetten als ik de klok zie. Het gaat de hele dag door. Ken je dat? Wat doe jij als je wat voelt?
Negeer je het en ga je door, zonder ernaar te luisteren? Word je er zenuwachtig van? Ga je je zorgen maken? Ga je in je hoofd? Gaat je stressniveau omhoog?

Er is zoveel om op te merken. Heerlijke dingen, daar stellen we ons meestal wel voor open. Maar als het minder fijn voelt?
In mijn werk is het lichaam heel belangrijk, het is een gids, het helpt je om op tijd signalen op te merken. Bij alles wat we ervaren, doen en denken resoneert het lichaam. Als haptonoom ben ik hierin extra getraind, om die signalen te zien, te observeren, mensen te helpen ze bij zichzelf te herkennen. Mijn ervaring is dat het heel behulpzaam is in een hulpverleningsproces. Om niet te veel met nare gevoelens geconfronteerd te worden hebben we de neiging in ons hoofd te vluchten en ons lichaam niet meer de aandacht te geven die het eigenlijk nodig heeft.

Je lichaam liegt nooit, je hoofd gaat vaak met allerlei illusies aan de haal. Ik help je te onderscheiden, te herkennen en adequaat op je signalen te reageren. En als ik nu op de klok kijk, zie ik dat ik goed heb ingeschat dat het zou lukken deze blog af te hebben, het kwartier is om.

Dat voelt fijn en ontspannen!